Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa Stadniki (małopolskie)

Organy zostały zbudowane pomiędzy 1924 a 1932 rokiem przez firmę Georga Haupta i Josefa Fietha z Lintgen. Z czasem instrument trafił do kaplicy seminaryjnej sercanów w Stadnikach, natomiast w lutym i marcu 1994 r. został przeniesiony do kościoła parafialnego przez Lecha Skoczylasa i Zbigniewa Lamparta z Krakowa. Oprócz prac naprawczych i regulacyjnych dokonano wówczas szeregu modyfikacji, takich jak:

• usunięcie szafy ekspresyjnej,
• zainstalowanie dmuchawy elektrycznej bezpośrednio za szafą organową (poprzednio znajdowała się w wieży),
• zmiana ciśnienia powietrza z ok. 65 mm H₂O na ok. 93 mm H₂O,
• zmiana intonacji,
• obniżenie prospektu,
• wymiana rurek traktury pneumatycznej z ołowianych na igielitowe, 
• wymiana części kanałów powietrznych.

Organy są wyposażone w bogaty zestaw nietypowych połączeń.

Instrument 6-głosowy, o trakturze pneumatycznej i wiatrownicach stożkowych, z wolnostojącym stołem gry o 2 manuałach (C-g³) i pedale (C-f¹).

Prospekt organowy architektoniczny, bezstylowy, jednosekcyjny, trójpolowy, dwuwieżyczkowy.