29 IV - ŚWIĘTO ŚW. KATARZYNY SIENEŃSKIEJ, DZIEWICY I DOKTORA KOŚCIOŁA, PATRONKI EUROPY

W.:
Nadchodzi wiosna, co nigdy nie minie

Pd.:
Wszystko Tobie oddać pragnę

K.:
Bliskie jest Królestwo Boże

U.:
Dziękujmy mu za miłość

Z.:
dowolna pieśń wielkanocna

Z lat minionych:

Świętej Katarzyny ze Sieny (dz., Doktor Kościoła, patronka Europy)
R: W majestacie na niebieskim tronie (zw. 2)
O Patronko święta w niebie
Roztropnych dziewic otoczona chórem (hymn z Godziny Czytań)
Oto dzisiaj wysławiamy (hymn z Jutrzni)
O Ty, siostro Chrystusa*
Pd: Wszystko Tobie oddać pragnę
K: Przyjdźcie do mnie wszyscy** (zw. 1, 2, 6)
Chrystus Pan karmi nas
U: O Boże dzięki Ci składamy
Z: Złącz Panie miłujących Cię
Dziękczynne pieśni
Pod Twą obronę

* O Ty, siostro Chrystusa, Katarzyno z Sieny,
Jaka królewska, piękna w tej cierni koronie;
Jakaż inna korona jest dość godnej ceny,
Byśmy ją mogli włożyć na Twe święta skronie?

Bóg Ojciec sobie wielce w Tobie upodobał,
Bo Cię Najświętszym Duchem Swoim ubogacił,
Abyś spełniła wiernie przykazania oba,
Miłości Pana Boga i Chrystusa braci.

O Tys umiała kochać, boś pojęła słowa
O krzyżu, który trzeba podjąć na ramiona;
I iść, którędy wiedzie droga Chrystusowa;
I dojść, gdzie Król nad króle umęczony skonał.

Tyś karmiła Chrystusa, cieszyła, gdy płakał,
I przyjmowała gościem jak Maria z Magdali
Chrystusa, co się ukrył w łachmanach żebraka,
By Mu ludzie jałmużnę miłości dawali.

Siliłaś się w serdecznej, nieustannej męce,
Chciałaś w miłości przebiec niebieskich Aniołów;
I jak Chrystus na krzyżu wyciągałaś ręce,
Ażeby Boga objąć i z Nim świat pospołu.

Jakże dziś światu trzeba podobnej miłości,
Jak trzeba tych, co dusze za przyjaciół kładą,
Bo nienawiść do bytu prawa sobie rości
I gwałtem się narzuca światu za zasadę.

Naucz nas jak Ty kochać, może cud się ziści,
Albowiem tkwi w miłości potęga szalona;
I nie ma prócz niej broni przeciw nienawiści,
Nienawiść można tylko miłością pokonać.

** 1. "Przyjdźcie do Mnie wszyscy!" - Głos z przybytku woła,
"We Mnie źródło szczęścia, Ja orzeźwię was,
I ocierać będę pot, płynący z czoła,
I ziemskiego znoju wam osłodzę czas".
ref: O pójdźmy wszyscy z pokłonem ofiarę serc naszych nieść
Przed Jego padając tronem, miłością złóżmy Mu cześć.
2. Przyjdź do Mnie wszyscy, o biedni grzesznicy;
Ja dla was tu jestem, by łańcuchy te,
Które ciążą na was, piekła niewolnicy,
Skruszyło na zawsze miłosierdzie Me!
3. Przyjdźcie do mnie wszystkie zbłąkane owieczki;
Jam jest Pasterz Dobry! Tu w objęciu mym.
W sercu Moim dla was jest miejsce ucieczki.
Bezpiecznie i słodko odpocznijcie w Nim.
4. Przyjdźcie do Mnie wszyscy smutni uciśnieni.
Którym ziemskie szczęście już pochłonął grób,
Radość wam niebieską duszę rozpłomieni,
Gdy się przytulicie tu do Moich stóp.
5. Pójdźcie! Ja tu zawsze na was oczekuję,
Wzywam we dnie, w nocy, by wam łaski dać,
Każdą prośbę waszą, każdą łzę przyjmuję,
I wszystkie pociechy na was pragnę zlać.
6. O gdybyście znali ukryty dar Boży.
Każdy by zawołał: Panie daj nam pić.
Każdy by uwierzył, że się dlań otworzy
Zdrój, z którego czerpiąc wiecznie będzie żyć.
7. Przyjdźcie do Mnie wszyscy! Drogę wam ukażę
Matka Ma kochana, którą dałem wam.
Ona was prowadząc przed Moje ołtarze,
Kiedyś do niebieskich przyprowadzi bram.