Meménto verbi tui servo tuo, Dómine,
in quo mihi spem dedísti;
hæc me consoláta est in humilitáte mea.
In hoc cognóvimus caritátem Dei:
quóniam ille ánimam suam pro nobis pósuit;
et nos debémus pro frátribus ánimas pónere.
Pomnij, Panie, na słowo wyrzeczone do swojego sługi,
przez które dałeś mi nadzieję,
w moim utrapieniu jest mi ono pociechą.
Po tym poznaliśmy miłość Bożą,
że Jezus oddał za nas życie swoje.
My także winniśmy oddać życie za braci.