Kościół św. Jana Chrzciciela parafii św. Józefa (chrystusowców) Stargard (zachodniopomorskie)

Pierwsze organy w tym kościele zostały wybudowane w 1731 r., ufundowane przez stargardzkiego kupca Jakuba Sydow wraz z żoną Katarzyną. Miały 12 głosów realnych oraz 5 transmisji. Prawdopodobnie organy te funkcjonowały do początku XX w. Nowy instrument został wybudowany w 1908 r. przez Felixa Grüneberga, sygnowany jako opus 553. Miał on oryginalnie 19 głosów rozdzielonych na dwa manuały i pedał. Były one zbyt małe i nie spełniały oczekiwań rządców oraz muzyków, dlatego w 1933 r. organy zostały rozbudowane do 42 głosów, dobudowano manuał III w żaluzji. Organy wyposażono w wiele urządzeń dodatkowych, cztery miechy o zróżnicowanym ciśnieniu oraz dmuchawę elektryczną.                    

Zachowało się ciekawe sprawozdanie z odbioru tego instrumentu, które sporządził Gottlob Labes, dyrektor muzyki kościelnej i organista kościoła św. Jakuba w Szczecinie, a opublikowany w czasopiśmie „Zeitschrift für Instrumentenbau”: 

Nowe organy w kościele św. Jana w Stargardzie (niem. Stargard in Pommern)

Od niedawna kościół św. Jana w Stargardzie jest w posiadaniu nowo wybudowanych organów firmy B. Grüneberg ze Zdrojów koło Szczecina, największego dzieła, w którym uwzględniono w pełni tendencje nowego ruchu organowego, co czyni dyspozycję szczególnie interesującą. Protokół odbioru brzmi następująco:

„3 maja tego roku [1933], na zlecenie rady parafialnej kościoła św. Jana w Stargardzie dokonałem rzetelnej kontroli i odbioru organów nowo zbudowanych tamże przez firmę B. Grüneberg, zakład budowy organów, Zdroje koło Szczecina. Nowe organy posiadają w 3 manuałach i pedale 42 brzmiące rejestry. Budowniczemu pomyślnie udało się połączyć w swoim dziele niemieckie organy z epoki baroku z brzmieniem wymaganym we współczesności, co łączy się z dźwiękową pełnią delikatnie intonowanych rejestrów charakterystycznych. Obficie zastosowane głosy alikwotowe (Kornett, Mixtur, Scharf, Sesquialtera, Zimbel, Terz), które zostały subtelnie zintonowane i oferują zaskakującą mieszaninę barw. Nie mniejszy wkład wnoszą połączenia super- i suboktawowe, jak również skuteczna szafa ekspresyjna. Tak samo styl barokowych organów jest zachowany również pryncypały, mikstury oraz głosy językowe. Gra jest zupełnie czysta i przejrzysta.
Jeśli chodzi o stronę techniczną, należy zwrócić uwagę na fakt, iż wszystkie części konstrukcji wewnętrznej są łatwo dostępne. Nawet przy intensywnej grze doprowadzenie powietrza jest wystarczające. Bez wyjątku budowniczy zastosował materiały pierwszej klasy. Wykonanie jest czyste i szlachetne, a sposób gry lekki i cichy. Stół gry jest praktycznie wyposażony i ma estetyczny wygląd. Wszystkie włączniki są łatwo dostępne i łatwe w obsłudze. Wygląd organów jest gustowny, a styl ich wykonania dopasowany do stylu budowy kościoła.
Niniejszym organy te należy uważać za wybitnie udane, spełniające w pełni wszystkie wymagania pod względem technicznym i brzmieniowym. Niech rozbrzmiewają przez długi czas ku radości i na zbudowanie wspólnoty kościelnej.
Szczecin, 5 maja 1933
Podpisano: Gottlob Labes (Dyrektor ds. muzyki kościelnej, organista w kościele św. Jakuba)

Instrument został zdewastowany w czasie II wojny światowej. Po wojnie usunięto manuał III i dorobiono pulpit. Organy nadal są używane w codziennej liturgii, czekają na remont.