Niewielki kościół w Olszanicy, stanowiącej obecnie dzielnicę Krakowa, został wzniesiony w latach 1925-1930. Od 1932 r. był obsługiwany przez Braci Mniejszych Kapucynów, którzy w 1938 r. założyli przy nim swój klasztor.
Pierwszym instrumentem w rzeczonej świątyni był 4-głosowy pozytyw zbudowany w 1849 r. przez Johanna Strossa z Preszowa dla klasztoru klarysek w Starym Sączu, gdzie funkcjonował na chórze zakonnym. Według umowy na budowę instrumentu, jego dyspozycja była następująca:
Flauto major 8 Fuß
Spiel Flöt 8 Fuß
Prinzipal 4 Fuss
Flauto amabilis 4 Fuß
W 1928 r. instrument został sprzedany do kościoła w Olszanicy, gdzie jego stan ulegał pogorszeniu; po kilku latach był już zniszczony i rozstrojony. W związku z powyższym w 1940 r. przywieziono do świątyni fisharmonię z klasztoru kapucyńskiego przy ul. Loretańskiej w Krakowie. Była ona instrumentem tymczasowym w czasie, gdy pozytyw pozostawał nieczynny. Uruchomiono go dopiero w 1957 r. Wiadomo, że stał na drewnianym chórze muzycznym i nie był wyposażony w dmuchawę elektryczną. W latach 1965-1967 powstał obecny murowany chór muzyczny, na którym nie zainstalowano już starego pozytywu.
Nowe organy zostały zamówione w 1974 roku. Ich budowę podjęła firma Ryszarda Plenikowskiego i Józefa Adamczyka z Kartuz. Ze względów finansowych odrzucono ofertę firmy Józefa Buły z pobliskiej dzielnicy Mydlniki. W 1975 r. jeden z zakonników zakupił w Niemczech Zachodnich silnik elektryczny oraz mieszki, które miały być trwalsze od tych produkowanych w Polsce. Montaż organów rozpoczął się w połowie 1977 roku. Niedługo później, 7 sierpnia tegoż roku, miało miejsce uroczyste pobłogosławienie nowego instrumentu przez ówczesnego prowincjała o. Gracjana Majkę. Koncert inauguracyjny wykonał Mieczysław Tuleja.
W 1995 r. organy naprawiła firma Andrzeja Buły z Mydlnik. Kolejna naprawa połączona z czyszczeniem miała miejsce w 2014 roku, natomiast w 2018 r. zainstalowano nową dmuchawę elektryczną.
Szafa organowa mieści się w bocznej części chóru muzycznego. Instrument jest wyposażony w wiatrownice stożkowe. W prospekcie stoją piszczałki głosu Pryncypał 8' z sekcji I manuału. Pozostałe głosy stoją na wiatrownicach rozmieszczonych prostopadle względem prospektu. Powietrze do dwóch miechów pływakowych jest dostarczane przez dmuchawę elektryczną lub nożną dźwignię do kalikowania.
Skala manuałów: C-a3; skala pedału: C-f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Pryncypał 8' | 1. Kryty 8' | 1. Subbas 16' |
2. Flet pusty 8' | 2. Salicet 8' | 2. Cello 8' |
3. Oktawa 4' | 3. Flet 4' | |
4. Mikstura 3 rz. | 4. Kwinta 2 2/3' | |
5. Superoktawa 2' |
Ostatnia modyfikacja: 2019-12-16 15:17:55