Instrument znajdujący się w 600-letniej świątyni w Łęgu pochodzi z warsztatu Adolfa Homana. Szafa organowa na środku chóru muzycznego. Prospekt klasycystyczny, na dość wysokim cokole. Trzy duże pola piszczałkowe: centralne – niskie, zakończone poziomym gzymsem, oraz dwie wieże zakończone tympanonem z ozdobą snycerską (w tych polach ułożenie piszczałek na kształt V), pomiędzy nimi i na wysuniętych po bokach "uszakach" także znajdują się po dwie piszczałki. Pod centralnym polem ozdobna dekoracja snycerska. Stół gry wolnostojący – grający siedzi przodem do ołtarza.
Organy wymagają gruntownego remontu (według kościelnego, nigdy takowego nie przechodziły). Część klawiszy manuału i pedału nie odpowiada, nie działa Viola di Gamba, piszczałki są ogólnie rozstrojone, w kombinacji Tutti po załączeniu samoczynnie odzywają się piszczałki (najprawdopodobniej zacięte piszczałki Tercjanu). Pomimo tego są wciąż używane w liturgii. Mają typowo romantyczne brzmienie. Instrument posiada bardzo hałaśliwą dmuchawę elektryczną.
Manuał | Pedał |
---|---|
1. Pryncyp. 8' | 1. Subbas 16' |
2. Bourdun 8' | 2. Cello 8' |
3. Viola di Gamba 8' * | |
4. Salicion 8' | |
5. Flet 4' ** | |
6. Flet dolc. 4' | |
7. Oktawa 4' | |
8. Tercjan 2 2/3' 3 |
Ostatnia modyfikacja: 2017-02-07 19:16:17