Pierwsze odnotowane organy w kościele były instrumentem małym, 10-głosym, wyposażonym w pedał. Kronika w zapisie z 1904 r. podaje, iż te organy były zwyczajnej budowy, w kolorze białym. Liczyły wówczas ok. 100 lat, a ich stan był bardzo kiepski.
Współczesny instrument powstał około roku 1911 w zakładzie organmistrza Dominika Biernackiego z Dobrzynia nad Wisłą. Był wielokrotnie remontowany, m.in. w roku 1919 przez Bronisława Markiewicza ze Lwowa, przez firmę Biernackich w 1954 roku, oraz kilka razy w kolejnych latach XX wieku. Stan instrumentu jest zły i organy oczekują na remont. Do gry używany jest obecnie instrument elektroniczny. W manuale II znajdują się wyłącznie głosy transmitowane z manuału I.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Bourdon 16’ | 1. Bourdon 16’ | 1. Subbas 16’ |
2. Pryncypał 8’ | 2. Gamba 8’ | 2. Violonbass 16’ |
3. Gamba 8’ | 3. Waltornia 8’ | 3. Fletbas 8’ |
4. Waltornia 8’ | 4. Aeolina 8’ | 4. Octavbass 8’ |
5. Aeolina 8’ | 5. Salicet 8’ | |
6. Salicet 8’ | 6. Vox coelestis 8’ | |
7. Vox coelestis 8’ | 7. Viola 4’ | |
8. Viola 4’ | 8. Trawersflet 4’ | |
9. Oktawa 4’ | 9. Trompet 8’ | |
10. Trawersflet 4’ | ||
11. Mixtura 2 ch. | ||
12. Trompet 8’ |
Karta ewidencyjna zabytku (opr. Sławomir Kurczaba i Krzysztof Szydzisz, 1986)
Archiwum Archidiecezjalne w Lublinie, sygn. Rep. 61 IV b 106a, Spis inwentarza „Fundi instucti” Kościoła i Beneficyum w Starym Zamościu w 1921 r.
Ostatnia modyfikacja: 2025-07-25 16:18:03