Kościół św. Marcina Marcyporęba (małopolskie)

Instrument został złożony prawdopodobnie z dwóch mniejszych pozytywów. Remontowany kilkukrotnie na przestrzeni lat. Przez pogarszający się stan techniczny od 20 lat jest wyłączony z użytku. Planowany jest remont, który ze względu na brak środków nie jest aktualnie możliwy.

Prospekt późnobarokowy, pięcioosiowy, trójwieżyczkowy, flankowany uszakami z akantu i karbowanej wstęgi. Środkowa wieża uwieńczona została dużym ornamentem małżowinowo- chrząstkowym. Międzywieżowe pola piszczałkowe w kształcie prostokąta zwieńczone kotarkami. Szafa prawdopodobnie pierwotnie była pokryta marmoryzacją w kolorze butelkowej zieleni, co widać na starych zdjęciach. W późniejszym czasie niestarannie przemalowano ją w całości na ciemny beż. Obecnie, po niedawno przeprowadzonych pracach konserwatorskich, szafa zyskała biały kolor, także ubytki w ornamencie uzupełniono i pozłocono.

Miech magazynowy umieszczony jest w przybudówce obok chóru, natomiast dźwignia do kalikowania znajduje się w ścianie chóru. Do miecha podłączona jest także dmuchawa elektryczna. Za szafą organową, pod ścianą chóru dobudowano dwugłosową sekcję pedału. Brak połączenia pedału z manuałem. Nad pedałem wiadać otwory po dźwigniach nożnych nieznanej funkcji. Organy całkowicie rozstrojone, klawisze na stałe zablokowane, materiał dźwiękotwórczy w fatalnym stanie. Wiatrownice klapowo-zasuwowe.

Krótka oktawa w manuale (CF^DGE^A–c³) i pedale (CF^DG^EA–a).