Organy zbudowane z wykorzystaniem szafy i pewnych elementów z poprzedniego dwumanuałowego 13-głosowego instrumentu Carla Volkmanna z ok. 1874 r. W katalogu firmy Heinzego organy mają numer 120. Dyspozycja była dwukrotnie zmieniana przez Emanuela Cichonia z Gliwic: ok. 1980 r. chór kwintowy głosu Rauschquinte wstawiono w miejsce zlikwidowanego głosu Viola d’amour 8’, a w 1993 r. wymieniono trzy głosy w manuale II. W 2002 r. remont przeprowadził Maciej Tomaszewski z Gliwic. Organy sprawne. Używane do nabożeństw i działalności koncertowej. Parafia planuje w najbliższym czasie czyszczenie instrumentu.
Skala manuałów: C–g3; skala pedału: C–f1.
Manuał I | Manuał II | Pedał |
---|---|---|
1. Trompete 8’ | 1. Vox celestis 8’ | 1. Echobaſs 16’ 6 |
2. Mixtur 4 f. | 2. Aeoline 8’ 3 | 2. Subbaſs 16’ |
3. Quinte 2 2/3 u. Octave 2’ 1 | 3. Liebl. Gedackt 8’ 4 | 3. Violon 16’ |
4. Octave 4’ | 4. Portunal 8’ | 4. Baſsflöte 8’ 6 |
5. Rohrflöte 4’ | 5. Salicional 8’ | 5. Violoncello 8’ |
6. Bordun 16’ | 6. Geigen-Principal 8’ 5 | 6. Posaune 16’ |
7. Principal 8’ | 7. Gedackt 16’ | |
8. Gambe 8’ | 8. Flauto traverso 4’ | |
9. Doppelflöte 8’ | 9. Violine 4’ | |
10. Viola d’amour 8’ 2 | 10. Clarinette 8’ |
Katalog firmy Gustav Heinze
Henryk Orzyszek, Dzieje organów w kościołach ewangelickich diecezji katowickiej, Katowice 2011, s. 165–168.
Ostatnia modyfikacja: 2025-04-18 20:26:15