Kościół Niepokalanego Poczęcia NMP (karmelitów bosych) Kraków (małopolskie)

Budowa kościoła była prowadzona w dwóch etapach. Najpierw, w latach 1907-1910, powstał część prezbiterialna, którą w grudniu 1910 r. wyposażono w organy firmy Gebrüder Rieger z Jägerndorfu (opus 1660). Instrument kosztował 4200 koron, miał trakturę pneumatyczną oraz jeden manuał i pedał.

W latach 1929-1932 dotychczasową świątynię powiększono o trójnawowy korpus. Jeszcze w 1930 r. były plany ponownego wykorzystania dawnych organów, jednak niedługo później zapadła decyzja o zakupie większego instrumentu. Przeor nawiązał zatem kontakt z Fabryką Organów Braci Rieger z Karniowa, która przygotowała stosowny kosztorys opatrzony datą 11 lutego 1931 r. i opiewający na 4950 dolarów. Przyjęcie tej oferty wywołało falę krytyki. Na łamach prasy zarzucano przełożonemu klasztoru, że zamówił organy w zagranicznej fabryce, nie prosząc żadnej krajowej firmy o przygotowanie oferty, natomiast kronikarz klasztorny twierdził, że bardziej opłacalne byłoby powiększenie dotychczasowego instrumentu. Mimo nieprzychylnego nastawienia, budowa postępowała naprzód. We wrześniu 1931 r. do Krakowa dotarła przesyłka z częściami organów, a monterzy przystąpili do ich składania. Prace zakończyły się na początku października. Dokładnie 15 października miało miejsce uroczyste pobłogosławienie nowego instrumentu (opus 2515). Jego dyspozycja w pełni odpowiada wspomnianemu kosztorysowi.

Z nastaniem zimy organy zostały częściowo uszkodzone przez wilgoć osadzającą się na betonowym sklepieniu nad chórem muzycznym, która skutkiem skraplania ciekła do wnętrza szafy organowej. Można przypuszczać, że usterki zostały niebawem naprawione.

W drugiej połowie XX w. firma Rieger-Kloss z Krnova sporządziła pisemną opinię o stanie technicznym, oferując równocześnie swoje usługi w zakresie doprowadzenia instrumentu do pierwotnej świetności. Propozycja ta nie doczekała się jednak realizacji.

Stół gry wolnostojący o dwóch manuałach (C-g³) i pedale (C-f¹).

Prospekt organowy pseudogotycki, quasi-trójsekcyjny, złożony z sekcji głównej i bocznych aneksów (pod łukami arkad na chórze muzycznym).