Kolegiata Przemienienia Pańskiego Garwolin (mazowieckie)

Obecny budynek kolegiaty został zbudowany na miejscu starszej budowli z lat 1839–1840, rozebranej w 1890 r ze wględu na groźbę zawalenia. 16 września 1890 r. ordynariusz diecezji lubelskiej poświęcił kamień węgielny pod nowo budowaną świątynię parafialną. W dniu 5 lipca 1900 r. bp Franciszek Jaczewski konsekrował kościół pod wezwaniem Przemienienia Pańskiego. 

W 1898 roku Jan Szymański z Warszawy wybudował w kościele organy systemu pneumatycznego o 20 głosach z dwoma manuałami i pedałem. W 1918 r. żołnierze niemieccy zarekwirowali wszystkie piszczałki cynowe. W 1926 r. Stefan Chlebowski z Warszawy przeprowadził remont organów, a w 1938 r. Antoni Zimny zainstalował jeden z pierwszych w diecezji siedleckiej silnik elektryczny. Instrument ten uległ zniszczeniu podczas pożaru kościoła 9 września 1939 r. Nie zachowały się żadne informacje mówiące o dyspozycji instrumentu, ani żadne zdjęcie uwieczniające dzieło Szymańskiego. Organy Jana Szymańskiego z systemem pneumatycznym były bardzo wadliwe i szybko zmieniano ich trakturę na mechaniczną. Organy w Garwolinie uniknęły tego procesu i gdyby zachowały się do dnia dzisiejszego, dostarczyłyby nowej wiedzy organologicznej. 

Obecne organy zostały wybudowane w 1943 roku przez Wacława Biernackiego jako instrument 18-głosowy, dwumanuałowy. W 1944 roku dobudowano 12 głosów, pozostawiając stary stół gry. W 1965 r. Włodzimierz Truszczyński wymienił go na nowy, trzymanuałowy, wykonany w zakładzie Wandy Biernackiej. Również wtedy zostały dobudowane dwa głosy, przez co organy osiągnęły obecną liczbę 32 głosów.