Sanktuarium Najświętszej Rodziny Zakopane (małopolskie)

W świątyni wcześniej znajdował się instrument Antoniego Sapalskiego przeniesiony z kościoła Matki Boskiej Częstochowskiej na Pęksowym Brzyzku. Tuż przed budową nowych organów został znowu przeniesiony, tym razem do Kościeliska, gdzie znajduje się do dziś. Obecne organy powstały z inicjatywy ówczesnego proboszcza ks. Jana Tobolaka oraz organisty Józefa Mistrzyka.

Od zakończenia budowy instrument przez ponad 40 lat nie przechodził poważniejszych remontów, jedynie organista Józef Mistrzyk dokonywał drobnych napraw. W 1968 roku organista Andrzej Kowalczyk zwrócił się do Wydziału Organistowskiego Kurii Metropolitalnej w Krakowie o pomoc w sprawie generalnego remontu, gdyż stan instrumentu znacznie utrudniał grę. Ks. proboszcz Władysław Curzydło miał natomiast twierdzić, że organy są mu niepotrzebne i ma ważniejsze sprawy na głowie. Wcześniej rządca kościoła odrzucił kosztorysy Włodzimierza Truszczyńskiego z Warszawy oraz Henryka Siedlara z Krakowa.

Parafianie, słysząc opinię proboszcza o organach, wyrażali oburzenie, mówiąc np.: jak to wygląda, żeby w Zakopanem nie było organów? Ostatecznie remont odbył się w 1970 roku. Wykonał go Augustyn Kaczmarczyk z Kluczborka. Instrument po remoncie został odebrany przez ks. prof. Karola Mrowca CM upoważnionego przez kurię. W protokole zasugerowano aby zmienić dyspozycję, do czego jednak nie doszło. Ostatni generalny remont, przeprowadzony przez Andrzeja Guziaka z Kościeliska w 2000 roku, umożliwił organizację odbywającego się corocznie festiwalu muzyki organowej.

Kontuar ustawiony przodem do ołtarza na osi kościoła. Pedał wklęsły, równoległy.

Skala manuałów: C-h³; skala pedału: C-f¹.