Nim świt się zbliży do kresu istnienia





Wybrana pieśń została zaimportowana częściowo z metadanych przesłanego pliku. W związku z tym mogą występować pewne nieścisłości do czasu ręcznego sprawdzenia pieśni.

1. Nim świt się zbliży do kresu istnienia, nim blask słoneczny już zgaśnie na niebie, nasz Pan powróci do swego Kościoła, by go uwieńczyć koroną zwycięstwa.

2. Gdy czas się skończy, a wieczność nastanie i swoim światłem rozproszy ciemności, Oblubienica Bożego Baranka na swoje gody odejdzie do nieba.

3. Nie będzie wtedy ni śmierci, ni płaczu, bo łzy cierpienia zamienią się w radość. I Pan wprowadzi do swego królestwa strudzonych walką, lecz wiernych miłości.

4. Wielbimy Ciebie, Najlepszy Pasterzu i Alleluja nadziei śpiewamy; Niech wszyscy ludzie zbawieni Twą męką składają Trójcy podziękę i hołdy.