1. Gdy ktoś bezpiecznie i prosto ku gwiezdnym pragnie iść progom, niech czyta, coś ty, Alfonsie, prawicą swoją napisał.
2. Pełne niebieskiej słodyczy dzieła Twe sercom trwożliwym, wracają pokój, a świętych w miłość prowadzą płomienną.
3. Nikt tak jak Ty, nie malował bolesnych ran Chrystusowych i nikt wymowniej od Ciebie nie sławił świętej Dziewicy.
4. Podejdźcie wszyscy! Tu pokarm, każdy odnajdzie dla siebie, a ten, co uczty skosztuje odejdzie syty i lepszy.
5. Rozkwitła czystość przez Niego, obyczaj dobry się zrodził, w trudnej dla świata godzinie w Nim dał Zbawiciel ratunek.
6. Niech Ojcu będzie wraz z Synem i z Duchem Pocieszycielem, ta, która była od wieków i w przyszły wiek pójdzie: chwała.