1. Niech Kościół święty z radością oddaje chwałę Pawłowi, bo z wroga Pan go przedziwnie uczynił swym apostołem.
2. Przejęty srogim zapałem, wyniszczał imię Chrystusa, a potem z żarem ognistym Chrystusa miłość rozgłaszał.
3. O jakże wielka nagroda, gdy trzecie niebo oglądał, a słów tajemnych znaczenia nikomu nie śmiał wyjawić.
4. Gdy ziarna słowa rozsiewał, wyrastał plon przeobfity; Zapełnił nieba spichlerze owocem dobrych uczynków.
5. Jak gorejąca pochodnia rozjaśnia świat promieniami, by znikły błędów ciemności. a sama prawda władała.
6. Niech będzie cześć Chrystusowi i Ojcu z Duchem Najświętszym, bo dał On wszystkim narodom narzędzie swoje wybrane.