Kościół Wszystkich Świętych Gliwice (śląskie)

Poprzedni instrument został zbudowany w XIX wieku przez Moritza Roberta Müllera z Wrocławia. Organy te miały trzy manuały i pedał, 44 głosy i mechaniczną trakturę gry oraz rejestrów. Zostały  umieszczone w neobarokowej szafie, a stylowo zaliczały się do wczesnego romantyzmu.

Po latach użytkowania postanowiono zmienić instrument zgodnie z panującymi modami oraz stylami budownictwa organowego. Wybór zakładu nie był oczywisty, gdyż w tamtym czasie na terenie Górnego Śląska głównie dwie firmy zacięcie konkurowały ze sobą o miejsce na rynku. W tym przypadku parafia musiała wybrać pomiędzy zakładem Carla Berschdorfa z Nysy a zakładem Rieger z Krnova (Jägendorf). W czasie trwania negocjacji często ulegały zmianom projekty, założenia oraz problem wielkości instrumentu. Wybór po długim czasie rozmów padł na Riegera. W 1937 roku ustalono ostatecznie że organy nie będą umieszczone w tradycyjnej szafie organowej, lecz instrument zostanie podniesiony o ok. 2,5 m do góry i spocznie na stalowej konstrukcji nośnej. Z kronik parafialnych dowiadujemy się, że w wrześniu 1940 roku prace nad organami były bardzo zaawansowane. Dokładna data ukończenia budowy nie jest znana, lecz zapewne zawiera się w przedziale czasowym 1941-1944. Numer opusowy 2965 wskazuje na rok 1941, jednak ze względu na trwającą wojnę prace mogły się opóźnić. Powojenne losy instrumentu nie są bliżej znane. 

Przed kilku laty podczas gruntownego remontu instrumentu Henryk Hober z Olesna wymienił stół gry. Oryginalny trafił do Muzeum Organów Śląskich w Katowicach.