Kościół św. Mikołaja Pogrodzie (warmińsko-mazurskie)

W poprzednim kościele, który znajdował się w tym miejscu, w latach 1763-1764 nowe organy zbudował nadworny organmistrz Adam Gottlob Casparini. Instrument ten był w połowie lat 50. XIX wieku reperowany przez Johanna Rohna z Ornety. Wraz z budową nowego kościoła w 1885 roku stare organy zostały rozebrane i w roku następnym warsztat organmistrzowski Augusta Terletzkiego z pobliskiego Elbląga zbudował nowe. Nowy instrument otrzymał 15 rejestrów w dwóch sekcjach manuałowych (C-f³) i jednej pedałowej (C-d¹). Wiatrownice klapowo-zasuwowe obsługiwała mechaniczna traktura. Co ciekawe, dla tak małych organów sekcję manuału II Terletzki zbudował jako Echowerk z żaluzją obsługiwaną poprzez dźwignię nożną po prawej stronie stołu gry.

Na początku XX wieku instrument został nieznacznie przebudowany poprzez dodanie 3-głosowej wiatrownicy opartej o system pneumatyczny. Powiększono go w ten sposób o dwa rejestry. Zlikwidowano wtedy szafę ekspresyjną II manuału. Prace mogła przeprowadzić firma Wittek z Elbląga bądź Goebel z Królewca.

Organy w 1963 roku przeszły remont przeprowadzony przez Tadeusza Rajkowskiego z Włocławka, który polegał na usunięciu zniszczeń wojennych. Ostatnie prace remontowe przwadzone były od ok. 2013 do 2017 roku. Początkowo prowadzone były przez pracownię lutniczą, a po 2015 r. przez firmę Andrzeja Kowalewskiego z Braniewa.

Obecnie instrument Terletzkeigo jest w dobrym stanie technicznym. Wmagane sa jedynie niewielkie korekty, m.in. usprawnienie dość ciężko pracującej mechanicznej traktury. Zastanawiające jest również stosunkowo cicha intonacja całych organów. Mimo to należą one do najlepiej zachowanych i najpiękniejszych instrumentów Wysoczyzny Elbląskiej.