Kościół św. Bartłomieja Szczurowa (małopolskie)

Prospekt

Prospekt

Opis Instrumentu

Pierwsze organy dla kościoła wykonał w 1894 roku Jan Śliwiński ze Lwowa. Miały one 9 głosów w manuale i 3 w pedale. W 1956 r. zapisano: organ należy oczyścić i zestroić i dodać miechowanie elektryczne. Siedem lat później instrument taki napęd już miał, ale był rozstrojony i częściowo zniszczony. Jeszcze w 1970 roku, a więc bezpośrednio przed rozpoczęciem prac przy nowym instrumencie, podano, że stare organy 12-głosowe wymagają gruntownego remontu i powiększenia ze względu na nieodpowiednią dyspozycję głosów. Wypełniona rok później ankieta dotycząca organów potwierdza, że Henryk Siedlar w 1970 r. dodał 8 głosów i zmienił trakturę z mechanicznej na pneumatyczną. Faktycznie jednak powstał praktycznie nowy instrument, a z organów Śliwińskiego wykorzystano jedynie nieliczne głosy (np. Flet 4’ w manuale I czy Flet amabilis 8’ w manuale II). Wiadomo o dwóch remontach instrumentu: pierwszy odbył się przed 1993 rokiem, drugi przeprowadził Krzysztof Jakubowski z Wieprza k. Żywca w 2005 roku. 

Prospekt dwuczłonowy, symetryczny. Człony boczne dużo wyższe od środkowego, bliźniacze, ustawione pod kątem ok. 60 stopni do osi kościoła. Każdy z tych członów składa się z trzech grup piszczałek, z których skrajne mają układ dośrodkowy, a środkowa jest złożona z piszczałek równej długości, identycznej z długością najwyższych piszczałek w grupach skrajnych. Układ labiów piszczałek w tych członach jest w kształcie litery V. Człon środkowy dużo niższy od skrajnych, złożony z trzech grup piszczałek, z których skrajne wyższe od środkowej mają układ odśrodkowy, natomiast grupa środkowa ma układ wewnętrznie dośrodkowy. Prospekt osadzony na cokole w kolorze naturalnego drewna.

Wiatrownice stożkowe. Miech pływakowy w pomieszczeniu przylegającym do chóru muzycznego. Stół gry wolnostojący, w prawej części chóru (grający siedzi lewym bokiem do prezbiterium).

Skala manuałów: C–a3; skala pedału: C–f1

 


Budowniczy
Henryk Siedlar
Rok zakończenia budowy
1970
Liczba głosów
20
Liczba klawiatur
2+P
Traktura gry
pneumatyczna
Traktura rejestrów
pneumatyczna
Dyspozycja instrumentu
Manuał IManuał IIPedał
1. Pryncypał 8’1. Flet amabilis 8’1. Kontrabas 16’
2. Bourdon 8’2. Salicet 8’2. Subbas 16’
3. Oktawa 4’3. Pryncypał 4’3. Oktawbas 8’
4. Flet 4’4. Rurflet 4’4. Fletbas 8’
5. Kwinta 2 2/3’5. Oktawa 2’5. Chorałbas 4’
6. Róg nocny 2’6. Sesqi altera 2 2/3’
7. Mixtura 4 ch.7. Superkwinta 1 1/3’
8. Cymbel 3ch.
Pomoce
Połączenia:
• II-I
• I-P
• II-P

Urządzenia dodatkowe:
• automat pedałowy
• wolna kombinacja
• crescendo
• tremolo manuału II

Rejestry zbiorowe:
• Piano
• Forte
• Tutti
Stół gry

Stół gry






Źródło
P. Pasternak, Kierunki stylistyczne w budownictwie organowym w diecezji tarnowskiej w latach 1945–1992, Warszawa 2021 (praca doktorska UMFC; tam też szczegółowa bibliografia)
Autor
Paweł Pasternak


Ostatnia modyfikacja: 2021-09-20 20:16:00