Kościół Matki Bożej Królowej Polski Dobry (warmińsko-mazurskie)

Kościół w Dobrym istniał z pewnością już w XV wieku. Zachodnia część nawy wzniesiona została z cegieł i kamieni polnych jest najstarszą częścią budowli, którą w 1505 roku rozbudowano w kierunku wschodnim. W następnych stuleciach kościół ulegał przebudowie, m.in. poprzez budowę nowej wieży w latach 1717-1718.

Obecne organy wykorzystują część szafy organowej z poprzedniego instrumentu, zbudowanego przez organmistrza Georga Sigismunda Caspariego w 1737 roku. Nie zachowała się informacja o wielkości i możliwościach brzmieniowych tych organów, po zachowanej ikonografii i szafie można zaś stwierdzić, iż był to prawdopodobnie instrument kilkunastogłosowy z jednym manuałem. W prospekcie instrumentu Caspariego znajdowały się piszczałki głosu Principal 4'.

W 1912 roku nowe organy zbudowała znana w Prusach Wschodnich firma "Orgelbauanstalt A. Terletzki Inh. Ed. Wittek" z Elbląga. Powstał instrument o niespotykanych w tym wiejskim regionie rozmiarach. Otrzymał on 18 rejestrów na dwóch sekcjach manuałowych i jednej pedałowej. Manuał II znalazł się w szafie ekspresyjnej. Każda sekcja organów została "luksusowo" wyposażona w rejestr językowy. Dowodzi to, że na początku XX wieku w kościele w Dobrym pracował dobrze wykształcony i wymagający muzyk, jak również sama parafia należała do tych bogatszych. Stół gry ulokowano bokiem do ołtarza, po stronie północnej szafy. W zabytkowej szafie Caspariego Wittek umiejscowił sekcję manuału I, za nią znajduje się sekcja Schwellwerku, a następnie sekcja pedału. Wszystkie wiatrownice systemu stożkowego obsługiwała pneumatyczna traktura. 

Instrument w swoim oryginalnej formie uchował się do 1917 roku, kiedy na mocy ogólnopruskiej konfiskaty piszczałek prospektowych, z instrumentu owe piszczałki zostały zabrane na przetop. Były to jeszcze oryginalne piszczałki z instrumentu Caspariego. Kolejne zniszczenia miały miejsce w 1945 roku lub krótko później. Pewna część instrumentu została rozszabrowana. W bliżej nieokreślonym czasie powojennym instrument uzupełniono wtórnymi piszczałkami. Prawdopodobnie uszkodzone tabliczki na włącznikach registrowych zamieniono na nowe z polską, często niepoprawną ortograficznie czcionką (przy niektórych próbowano naśladować niemieckie nazewnictwo). Obecnie, od dłuszego czasu, organy pozostają niesprawne.

Skala manuałów: C-f³; skala pedału: C-d¹.