1. Maryjo, przed Twoje ołtarze, idziemy, niosąc serca w darze, a chociaż niegodni, skalani, próśb naszych chciej wysłuchać Pani. Dnia znojem utrudzeni wielce, składamy hołd Wspomożycielce, i razem, tu przed Jej ołtarzem, o łaski błagamy.
2. Maryjo, niebieska Hetmanko, spod Wiednia, Chocimia, Lepanto, broniąca od napaści wrogów tych, którzy zaufali Bogu. Królowo, wszak już tyle wieków, wierzących darzyłaś o pieką, więc zawsze, kiedy zło się wzmaga, wspomagaj, wspomagaj.
3. Wspomagaj, Matko, Kościół święty, co płynie, jak łódź przez odmęty. Umacniaj słabe serca w wierze, opieki osłaniaj puklerzem. Biskupom, pasterzom, kapłanom, daj wiary moc niepokonaną, bądź wszystkich Wiernych Wspomożeniem, wyjednaj zbawienie.