W poprzednim kościele, który znajdował się w tym miejscu, w latach 1763-1764 nowe organy zbudował nadworny organmistrz Adam Gottlob Casparini. Instrument ten był w połowie lat 50. XIX wieku reperowany przez Johanna Rohna z Ornety. Wraz z budową nowego kościoła w 1885 roku stare organy zostały rozebrane i w roku następnym warsztat organmistrzowski Augusta Terletzkiego z pobliskiego Elbląga zbudował nowe. Nowy instrument otrzymał 15 rejestrów w dwóch sekcjach manuałowych (C-f3) i jednej pedałowej (C-d1). Wiatrownice klapowo-zasuwowe obsługiwała mechaniczna traktura. Co ciekawe, dla tak małych organów sekcję manuału II Terletzki zbudował jako Echowerk z żaluzją obsługiwaną poprzez dźwignię nożną po prawej stronie stołu gry.
Na początku XX wieku instrument został nieznacznie przebudowany poprzez dodanie trzygłosowej wiatrownicy opartej o system pneumatyczny. Powiększono go w ten sposób o dwa rejestry. Zlikwidowano wtedy szafę ekspresyjną II manuału. Prace mogła przeprowadzić firma Wittek z Elbląga bądź Goebel z Królewca.
Organy w 1963 roku przeszły remont przeprowadzony przez Tadeusza Rajkowskiego z Włocławka, który polegał na usunięciu zniszczeń wojennych. Ostatnie prace remontowe przwadzone były od ok. 2013 do 2017 roku. Początkowo prowadzone były przez pracownię lutniczą, a po 2015 r. przez firmę Andrzeja Kowalewskiego z Braniewa.
Obecnie instrument Terletzkiego jest w dobrym stanie technicznym. Wmagane sa jedynie niewielkie korekty, m.in. usprawnienie dość ciężko pracującej mechanicznej traktury. Zastanawiające jest również stosunkowo cicha intonacja całych organów. Mimo to należą one do najlepiej zachowanych i najpiękniejszych instrumentów Wysoczyzny Elbląskiej.
| Manuał I | Manuał II | Pedał |
|---|---|---|
| 1. Bordun 16' | 1. Pryncypał 8' * | 1. Principalbass 16' |
| 2. Principal 8' | 2. Dolce 8' | 2. Subbass 16' |
| 3. Hohlfloete 8' | 3. Aeoline 8' | 3. Octavbass 8' |
| 4. Gemshorn 8' | 4. Vox coelestis 8' | 4. Violon 8' |
| 5. Gambe 8' | 5. Flöte 8' | |
| 6. Octave 4' | 6. Flöte 4' | |
| 7. Mixtur 3fach |
Renkewitz W., Janca J., Fischer H., Geschichte der Orgelbaukunst in Ost- und Westpreußen von 1333 bis 1944, Bd. II,1, Berlin 2008, s. 328.
Orgelbauanstalt A. Terletzki - Elbing Inhaber Ed. Wittek / Hoflieferant Sr. Königlichen Hoheit des Prinzen Friedrich Leopold von Preussen, Elbing [1911?], s. 46.
Archiwum po firmie organmistrzowskiej Tadeusza Rajkowskiego we Włocławku, teczka Odbiory, Opinia wydana budowniczemu organów p. Tadeuszowi Rajkowskiemu z Włocławkaz 12 lipca 1963 r. Wizja lokalna.
Ostatnia modyfikacja: 2022-08-28 14:12:41
Co do traktury rejestrów zgodzę się w 100% ze względu na 3 dobudowane głosy włączane pneumatycznie, ale traktura gry jest w pełni mechaniczna