Sanktuarium Oczyszczenia NMP Odporyszów (małopolskie)

Organy zostały zbudowane w 1848 roku. W źródłach nie podano nazwiska budowniczego, ale prawdopodobnie był nim Jan Baranowski ze Starego Sącza. Prospekt instrumentu wykazuje duże podobieństwo do organów w kościele św. Andrzeja w Lipnicy Murowanej, zbudowanych przez Baranowskiego w 1851 roku.

Prospekt w tradycji rokokowej, zwarty, trójwieżyczkowy, spoczywa na wysokim cokole. Boczne bliźniacze wieżyczki wsparte są na trójkątnych, ostrych ryzalitach, pola piszczałkowe mają dwudzielne kotary uformowane z wici roślinnych. Na ich szczytach stoją wysmukłe wazony, a pod ryzalitami doczepiony jest lambrekin. Na niską część środkową składa się centralnie ulokowana wieżyczka z ryzalitem w formie wypukłego łuku, mająca dwudzielną kotarę, a na gzymsie promienistą glorię z Okiem Opatrzności. Boczne pola są wąskie i niskie, z kotarami, a na ich gzymsach znajduje się dekoracja snycerska.

W pierwotnej wersji instrument był pozytywem, który rozbudował o dwugłosową sekcję klawiatury nożnej Tomasz Fall ze Szczyrzyca w 1904 roku. Ten sam zapewne rzemieślnik przekształcił manuał w zakresie skali oraz zmienił należącą do niego dyspozycję.

Wiadomo o następujących pracach przy tym obiekcie: zaraz po I wojnie światowej firma Rieger uzupełniła zarekwirowane piszczałki prospektowe, remont i strojenie wykonała w 1930 r. firma Biernackiego, a podobne działania przeprowadzali w 1987 r. Albert Kunz i Lech Skoczylas z Krakowa.

Instrument ma trakturę mechaniczną, wiatrownice klapowo-zasuwowe, stół gry wbudowany w lewy bok szafy organowej, skalę manuału C-f³ (54 klawisze), skalę pedału C-d¹ (27 klawiszy). W pedale jest tylko po 15 piszczałek (C-d) dla każdego głosu, a dla pozostałych dźwięków zastosowano transmisję z niższej oktawy.