Kościół Wniebowzięcia NMP Wodzisław Śląski (śląskie)

Wzmianki o pierwszym kościele parafialnym w Wodzisławiu dotyczą roku 1128, jednak nie ma co do tego pewnego dowodu. Niektórzy badacze uważają, że kościół parafialny zbudowano w latach 50. XIII wieku. Został on postawiony, zgodnie z obowiązującą wówczas zasadą, przy jednej z bocznych uliczek prowadzących do rynku w najwyższym punkcie miasta, w miejscu obecnego kościoła parafialnego. Prawdopodobnie mogła być to świątynia drewniana.

Pierwsza murowana świątynia w Wodzisławiu powstała około 1528 roku. W kronice parafialnej możemy się dowiedzieć, iż na murowanym i sklepionym chórze muzycznym nad głównym wejściem stały w roku 1652 stare popsute organy o 11 mutacjach głosowych. Cały kościół, jak i całe miasto spłonęły 12 czerwca 1822 roku. Rok później kościół został odbudowany, jednak nie wiadomo nic na temat organów w tym czasie. Pod koniec XIX wieku stan świątyni zaczął się pogarszać na tyle, że w 1904 roku padła propozycja budowy nowego kościoła.

W 1909 roku zbudowano obecny kościół, zaś trzy lata później firma Paula Berschdorfa z Nysy postawiła w nim instrument. Na zachowane dokumenty związane z organami składają się kosztorysy, rachunki, ankiety i reklamy. Na ich podstawie można stwierdzić, że już prawdopodobnie w latach 20. XX w. instrumentem opiekowała się firma Klimosz i Dyrszlag z Rybnika. W kosztorysach z 10 grudnia 1930 r. i 5 marca 1931 r. Walenty Klimosz proponuje rozbudowę dyspozycji (m. in. o Obój 8' w II manuale) oraz wymianę silnika elektrycznego, zaś w dokumencie z 13 października 1939 r. Carl Berschdorf proponował przebudowę instrumentu w duchu Orgelbewegung, w ramach której miałby zostać wstawiony Choralbass 4' w miejscu Echobass 16' w sekcji pedału, a II manuał miałby zawierać następującą dyspozycję:

Geigenprincipal 8'
Rohrflöte 8'
Portunal 8'
Dolkan 8'
Singend-principal 4'
Quintade 4'
Blockflöte 2'
Cymbel 2-3 fach
Krummhorn 8'

W sierpniu 1937 roku remont organów przeprowadziła firma Klimosz i Dyrszlag, co zostało upamiętnione na kanale powietrznym. W maju 1939 r. Zarząd Kościelny zawarł umowę z Walentym Klimoszem, upoważniającą do prac pielęgnacyjnych przy instrumencie.

Podczas II wojny światowej kościół wraz z wyposażeniem uległ poważnemu zniszczeniu. Ucierpiały także organy, których dzieła zniszczenia dokończyli bezmyślni żołnierze, rozrzucając piszczałki po cmentarzu. Świątynia została odbudowana w 1945 roku, zaś 9 lat później przeprowadzono częściowy remont organów, zapewne doprowadzający je do pewnego stopnia używalności. Kolejne remonty miały miejsce:

• w 1957 r. - wykonawcą był Ludwik Kuźnik z Rybnika (wtedy dobudowano crescendo oraz tremolo)
• w 1969 r. - wykonawcą była firma Bronisława Cepki z Popowa k. Wronek (konserwacja i strojenie)
• od października do grudnia 1981 r. (zakres prac nieznany)
• w 2012 r. - wykonawcą był Rudolf Kuźnik (generalne czyszczenie instrumentu, impregnacja drewnianych elementów, wymiana zużytych mieszków, intonacja i strojenie).

Do chwili obecnej zachowała się pierwotna koncepcja estetyki brzmienia instrumentu.

Instrument posiada wiatrownice stożkowe. Dmuchawa elektryczna zasila miech magazynowy. Sprawne urządzenie do kalikowania.

Skala instrumentu: manuały C-f³, pedał C-d¹.