Kaplica grobowa księżnej Aleksandry Ogińskiej pw. Podwyższenia Krzyża Świętego Siedlce (mazowieckie)

Instrument zbudowany zapewne na początku XIX w., być może po 1823 r. (pożar kaplicy). Pierwotnie znajdował się na chórze muzycznym. Interesującym rozwiązaniem było zorganizowanie miejsca dla organisty, który grał siedząc bezpośrednio na podłodze. Wymuszone było to bardzo niskim sklepieniem kaplicy nad chórem. Przed ostatnim remontem brakowało ponad połowy piszczałek (186 z 360), trzy metalowe głosy wysokostopowe zostały niemal doszczętnie zniszczone (rozkradzione). Szczęśliwie zachowały się ławeczki po usuniętych głosach. Część zachowanych piszczałek nie nadawała się do użytku z powodu ich silnego zniszczenia (zgniecenia, złamania). Organy miały wtedy następującą dyspozycję*:

Pryncypał 4'
Flet otwarty 4'
Flet kryty 8'
Kwinta 2 2/3'
Flet kryty 4'
Oktawa 2'
Kwinta 1 1/3'
Superoktawa 1' (prawdopodobnie)

Obecnie instrument jest po remoncie kapitalnym i rekonstrukcji dyspozycji dokonanych przez organmistrza Mariana Leśniczuka z Korczewa nad Bugiem w 2007 r. Pozytyw został uroczyście oddany do użytku 14 września 2009 r. podczas mszy odpustowej w świeżo wyremontowanej kaplicy grobowej. Obecnie znajduje się w prezbiterium. Dwa miechy klinowe, wysokość stroju: a¹ ~ 465 Hz.

Manuał CF^DE^GA-c³. Kolejność głosów od prospektu.